Son 2 yıldır tüm dünyayla birlikte ülkemizi de derinden etkileyen Kovid-19 pandemisi yalnızlık hissini süratle artırıyor. Bilhassa Omicron varyantının çok yüksek bulaş riski taşıması ve bu nedenle çok süratli yayılması çabucak her yaş kümesinde toplumsal izolasyonu zorulu kılıyor. Pekala bu hisle nasıl uğraş edebiliriz? Psikiyatri Uzmanı Dr. Büşra Sübay anlattı:
1-Duygularınızı fark edin
Yalnız hissediyor olabilirsiniz. Yalnızlık; hüzün, acı, kaybolmuş üzere hissetme, hiçlik, çaresizlik, ve yabancılaşma üzere pek çok farklı duyguyu barındırabilir. Yaşadığımız tüm hislerin süreksiz olduğunu, her daim bizimle kalamayacaklarını unutmayın. Yalnızlık sizde hangi duyguyu barındırıyor, birinci adımı bu hissinizi keşfetmekle atabilirsiniz. Biliyoruz ki, hisler biz onlara kulak verip fark ettiğimizde, bize olan tesirini azaltmaya başlarlar. Bu hisleri keşfetmek için kendimize odaklanmalıyız. Tahminen hisleri yazıya dökmeyi deneyebilirsiniz.
2-Sevdiklerinizle irtibatı koparmayın
Yalnızlık, toplumsal münasebetlerden mahrumiyeti barındırır. Bazen anlaşılmadığımızı düşündüğümüz bir ilginin bitişi bu mahremiyete sürükleyebilir, bazen de yalnızlığın getirdiği boşluktaymış üzere hissetme nedeniyle insanlardan uzak kalmak yeğlenir. Yalnızlık daha da artar. Aslında oluşan kısır döngü, daha evvelden bağlantı kurduğunuzda keyifli hissettiğiniz şahıslarla birlikte vakit geçirmeyi deneyerek kırılabilir. Bu nedenle sevdiklerinizle kesinlikle irtibatta olun; pandemi sürecinde imajlı konuşmalar yapmak hem size, hem de sevdiklerinize yeterli gelecektir.
3- Gerçek gereksiniminizi belirleyin
Sahiden neye gereksiniminiz var? Kendinize bu soruyu sorun. Bazen rahatsızlık verici hislerimizle başa çıkmak için, muhtaçlık olmadığı halde alışveriş yapmak, aç değilken yemek yemek üzere, rahatsızlık veren duyguyu bastıracak aksiyonlar yaparız. Yalnızlık hissettiğimizde, içimizdeki o boşluğu öteki şeylerle doldurmak yerine o duyguyu hissetmek, kendimizi anlamamıza ve sahiden neye gereksinimimiz olduğunu keşfetmeye yarayacaktır. Bu gereksinimlerin tek bir kolay formülü olmadığı üzere, kendi gereksinimlerimiz vakte ve duruma nazaran değişiklik gösterebilir. Bir ebeveyn nasıl ki çocuğunun gereksinimlerini karşılamak için çocuğunu takip eder (Aç mı, susadı mı? Uykusu mu geldi?), biz de kendimizi takip etmeliyiz. Bazen sevdiğimiz birisinin kaybı bizde ıstırap ve yalnızlık hislerini yaratabilir. Bu durumda kaybımızla ilgili hissettiklerimizi söz edebileceğimiz bir alan yaratmak gereksinimimizi karşılayacaktır.
4- Ortak noktalara sahip beşerlerle temasa geçin
Kendimizi vakit zaman hiç bir yere ilişkin değilmiş üzere hissedebiliriz. Güya kimse bizim sürecimizi, , bağlantı kurabilecek insanları bulmak imkansız değil. Bu adım, aidiyet hissinin artmasına yardımcı olacaktır. Ortak ilgi alanlarına sahip olma potansiyeli olan etkinliklere, kulüp yahut toplantılara katılabilirsiniz.
5- Rutinler oluşturun
Ortak noktanızın olduğu şahıslarla yapılan rutin toplantı/etkinliklere katılın. Sevdiğiniz, size yeterli geldiğini bildiğiniz şeyleri nizamlı olarak yapmaya çalışın. Birlikte oluşturulan rutinler aidiyet hissini artıracağından, yalnızlığın getirdiği rahatsızlığı azaltacaktır.
6- Tabiatta gezintiye çıkın
Tabiatla olan ilginin, aslında kendimize ulaşmamıza yardımcı olduğunu biliyoruz. Doğadayken kent hayatının koşuşturmacasında bizi yalnızlığa iten o tempodan uzak kalmak, kendimizle olan yakınlığımızı artıracak ve kendi gereksinimlerimizi fark etmemiz kolaylaşacaktır.
